Tę datę wymazano z pamięci Polaków. W dniu 29 października 1611 r. car rosyjski Wasyl Szujski, zakuty w kajdany, wieziony był ulicami Warszawy, by złożyć hołd Zygmuntowi III Wazie. Ta jedna z najdonioślejszych chwil w polskiej historii została jednak zepchnięta gdzieś w niebyt pamięci historycznej naszego narodu. Drenaż narodowej świadomości rozpoczął się, z wiadomych przyczyn, już w XIX wieku, a i obecnie hołd ruski nadal, i to z tych samych, politycznych przyczyn jest zupełnie przemilczany przez największe media w kraju nad Wisłą. Dlatego też przez wszystkie te lata nikt nawet nie zająknął się np. w sprawie odbudowy materialnej pamiątki po tym wydarzeniu, czyli słynnej Kaplicy Moskiewskiej.
Rzeź rozpoczęła się około godz. 3 rano 11 lipca 1943 r. od polskiej wsi Gurów. obejmując swoim zasięgiem: Gurów Wielki, Gurów Mały, Wygrankę, Zdżary, Zabłoćce – Sądową, Nowiny, Zagaje, Poryck, Oleń, Orzeszyn, Romanówkę, Lachów, Gucin i inne. O rozmiarach zbrodni dokonanych w powiecie włodzimierskim świadczą następujące dane; we wsi Gurów na 480 Polaków ocalało tylko 70 osób; w Porycku wymordowano prawie całą ludność polską – ponad 200 osób; w kolonii Orzeszyn na ogólną liczbę 340 mieszkańców zginęło 270 Polaków; we wsi Sądowa spośród 600 Polaków tylko 20 udało się ujść z życiem, w kolonii Zagaje na 350 Polaków uratowało się tylko kilkunastu...
Przypomijmy – 12 maja 1935 r. Józef Piłsudski został wezwany przed Sąd Boży, dokładnie w dniu, w którym dziewięć lat wcześniej dokonał zamachu stanu, w wyniku którego obalony został prawowity rząd, a tak przy okazji zginęło około 400 Polaków, a 1000 zostało rannych. Już po zamachu, wielu dowódców i żołnierzy, walczących po stronie legalnego rządu zostało osadzonych w więzieniu lub było przetrzymywanych w aresztach śledczych...
[List Stanisława Szczęsnego Potockiego 
Tymi słowami żegnał się ze światem jeden z żołnierzy wyklętych stojąc przed plutonem egzekucyjnym oprawców z UB. Ponieważ żyli prawem wolnego polskiego wilka, historia o nich milczała; dokąd panowało na polskiej ziemi prawo sowieckiego niedźwiedzia czy miejscowej hieny, która reprezentowała tu jego interesy. Jeśli wspominano już o nich to, jako o bandytach i zwyrodnialcach przypisując im swoje własne komunistyczne zbrodnie, bądź zbrodnie popełniane przez kryminalistów, którymi często posługiwał się aparat bezpieczeństwa NKWD i UB.
